‘Keek ik ’s morgens in de spiegel, dan deed ik mijn toch al kleine ogen liefst meteen weer dicht. Ik leek wel zo’n gerimpelde hond, zo’n Shar-pei. De huid van mijn hals zag eruit alsof er te grote trekkracht op stond, en verder naar beneden ging ik maar niet.’
‘Ik kon dan wel met enige afgunst kijken naar mijn dochter en haar vriendinnen, die zonder moeite stralend opstonden, zelfs na een nacht stappen. Terwijl ik steeds meer mijn moeder zag als ik naar mezelf keek’, vertelt Vallei-vrouw Mieke (58) over de periode rond de overgang.
Wat Mieke meemaakte is wel een ‘dingetje’ in onze maatschappij.
Of je nou wil of niet, wij westerse vrouwen worden opgevoed met het westerse schoonheidsideaal van jong, gezond en mooi. Maar het idee dat je je schoonheid verliest met ouder worden, is in feite cultureel bepaalde… onzin.
Dat schoonheidsideaal hoort bij jonge meiden en vrouwen. Ze zijn zo mooi, stralend, gezond en blozend, omdat dit het moment is waarop ze zich biologisch gezien zouden moeten voortplanten. Daarom hebben ze een soort gloed, een strakheid, een vonk, die je mooi kunt noemen. Als we ouder worden doen we ons best om met z’n allen zo lang mogelijk jong, aantrekkelijk, stralend en bloeiend te blijven. Met een beetje make-up, een verfje in het haar en jeugdige kleding.
Maar dat is natuurlijk vechten tegen de bierkaai. En de overgang is voor veel vrouwen het moment waarop ze de handdoek in de ring gooien.
Je twééde schoonheid
Eeuwig jammer, weten de taoïsten. Er ligt een tweede schoonheid op ons te wachten, die hoort bij het trainen van je seksualiteit. Misschien verlies je je ideale maten, gaat er hier en daar wat hangen en krijgen we wat bubbels. Maar er wordt ook winst geboekt: je verwerft inner sexiness. Die gaat verder dan de buitenkant. Inner sexiness is een lampje dat van binnen gaat branden. Tot aan je laatste ademteug. Doordat je je seksuele motortje op een andere manier leert inzetten.
Zoals Mieke: ‘Die rimpels, die zitten er nog steeds. En dat is prima. Als ik terugkijk naar foto’s van mezelf toen ik jonger was, dan zie ik een prachtige meid. Mooier dan ik mezelf toen vond. Kijk ik naar foto’s van nu, dan zie ik een vrouw die tevreden is, met jonge ogen. En het grappige is: als ik regelmatig de technieken van het Vallei-orgasme train, dan merk ik dat op straat mensen naar me kijken en naar me glimlachen. Dat geldt voor kinderen, mannen en vrouwen. Alsof ik iets uitstraal wat anders is. En wat opvalt. Ik ervaar echt meer contact.’
Leer je de Vallei-technieken, dan weet je dat je niet meer hoeft te concurreren met een jonge meid van 25. Waarom zou je dat ook willen? Het is duidelijk dat je geen twintig meer bent, en dat is prima. Maar je bent niet uitgeblust: je houdt een vonk in je ogen, die bij veel mensen in het westen lijkt te doven. Dat is een mooi gezicht, indrukwekkend, krachtig en levendig. En dat is een ander soort schoonheid. Het is wijsheid geworden. Continu gevoed door je eigen seksuele kracht.