Toen ik in 2018 voor een opleiding tot lichaamsgericht therapeut opnieuw de weg naar binnen had te gaan, voelde ik een grote behoefte aan steun voor mijn proces. Een studiegenote wees me op de eerste vrouwencirkel van Christel van der Meer in Bergen en zo begon de prachtige reis die me naar mezelf en naar Vallei zou leiden. Wat was het helend om in een cirkel van vrouwen mijn diepste pijn en schaamte te delen, te lachen en elkaars spiegel getuige te zijn. Tijdens een van de cirkels kwam het Vallei-orgasme ter sprake. Sommige vrouwen trainden al en ik vond ze zo mooi. Hun gloed, hun energie, de volheid, zo aanwezig vanuit hun eigen kern… dat wilde ik ook!
De eerste periode na de aanschaf voelde ik een haat-liefde verhouding met het trainen. Zoveel weerstand. Steeds weer begon ik opnieuw om daarna bij les 2 of 3 te stoppen. Nu weet ik: ik had een verkeerd beeld van Vallei. Het kostte tijd om de toewijding in mezelf te voelen en met zachte ogen naar mijn bekken af te dalen. De vrouwelijke weg van vertragen, verstillen en doorvoelen, die had ik te gaan als ik mijn leegte wilde vullen.
Het werd me steeds duidelijker. Ik had mezelf te bevrijden van een diep patroon van zelfafwijzing, had de rouw om mijn kinderloosheid te doorvoelen en had uit de jarenlange schaamte voor mijn (vrouwelijke) kaalheid te komen. Te stoppen met ontwijkend gedrag en de weg naar binnen te gaan. Vallei bleek daar een liefdevolle en zachte ingang voor te zijn. Vanuit mijn bekken begon een nieuwe kracht te ontstaan. Levensenergie, helemaal alleen voor mij.
Een aantal jaren later reisde ik met mijn vrouwencirkel af naar Griekenland voor een Womens Wisdom week. Een week van cirkelwerk, rituelen, opstellingen en oefeningen, alles vorm gegeven rondom Vallei. Inmiddels was ik Vallei getraind en voelde ik de levensenergie rijkelijk in me stromen. Daar, op die magische plek, kon ik de pijn van mijn gevoel als vrouw gefaald te hebben, echt helen. Vanuit een diepe, aanwezige plek in mijn bekken was een vol mens aan het groeien. Het zaadje dat ik een verhaal te vertellen had was gepland.
Nu kan ik zeggen: Vallei helpt me om mijn leven met zachte ogen vorm te geven. Door steeds weer te vertragen en die ruimte te betreden waar voelen centraal staat… Klopt dit voor mij, klopt dit ECHT voor mij? Door Vallei kan ik de waarde van mijn kracht en kwetsbaarheid voelen. Het geeft me de stuwing om op mijn manier te verschijnen. Van kinderloosheid naar kindvrij, van zelfafwijzing naar zelfliefde, van schaamte en verbergen naar omarmen en verschijnen. Steeds meer geniet ik van mijn vrouwelijkheid, rust en speelsheid. De ene keer met haarwerk, dan weer met mijn eigen stekeltjes. Elke keer weer voelend vanuit welke plek. Soms kwetsbaar, steeds vaker rustig en krachtig, vanuit een diep innerlijk weten dat het goed is. Het pad dat ik loop is waardevol weet ik nu. Het is mijn goudstof is geworden.
Samen met mijn jeugdliefde beloop ik het pad van de Zeven Sluiers. Over de rol die onze historie in onze intimiteit speelt kan ik een boek schrijven. De sluiers en de bijbehorende oefeningen zijn voor ons een prachtige manier om stap voor stap de intimiteit weer terug te vinden.
Door Vallei voor te leven hoop ik anderen met mijn verhaal te inspireren. Op dit moment doe ik dat vooral in de beslotenheid van mijn praktijk ‘Huis van Bedding’. Als een client zich tijdens de sessie bewust wordt van een ongezond patroon om een gevoel van leegte in zichzelf niet te hoeven voelen, dan bespreek ik wat Vallei voor hen zou kunnen betekenen. Het thuis in mono-cultivatie trainen van de seksualiteit blijkt een hele mooie combinatie te zijn met de lichaamsgerichte sessies in de praktijk. Het versterkt en bekrachtigt elkaar. In de toekomst hoop ik anderen niet alleen in mijn praktijk, maar ook via krachtbron- of andere bijeenkomst te inspireren en samen te helen door het delen van onze verhalen.
Heb je vragen of ben je op zoek naar bedding voor jouw persoonlijke ontwikkeling? Je bent van harte welkom! Liefs, Suzanne
