Hoe meer ik gaandeweg te weten kom, hoe meer ik het wonder en de magie van het leven ga zien en daarmee herinnerd word aan wat ik weet, maar vooral ook aan hoeveel ik niet weet. Het is een dagelijkse kunst, om mezelf, de ander en de wereld ‘als nieuw’ te blijven zien. Om zowel in overgave te zijn in het niet-weten als wel om in verbinding te zijn met het wetende in mij, om in stilte te ontvangen en te bewegen in de stroom. Op weg zijn, voelen dat ik altijd ben waar ik moet zijn, zonder te denken dat ik er al ben.
Vallei heeft een prachtige oefening waarbij we de toekomst achter ons plaatsen en het verleden voor ons. Ik zie meer en meer hoe waardevol mijn reis was tot aan hier. Ondanks dat ik deze in het moment steeds als zwaar ervaren heb. Diepvoelende eenzaamheid, verdriet, naar ‘huis’ willen en me zo vervreemd voelen van alles wat ik om mij heen zag. Ik nam een vlucht in mijn binnenwereld, daar waar ik veilig was, in mezelf. Daar waar ik het leven zo intens (inmiddels rijk) ervaar, daar waar ik altijd al in zoveel gelaagdheid en subtiliteit kon waarnemen. In al die sensitiviteit was er veelal overspoeling waardoor ik de ‘schuldige’ buitenwereld zoveel mogelijk op afstand wilde houden. Een zoektocht naar ‘verlichting’ heeft me al op jonge leeftijd houvast gegeven om ‘erbij te blijven’. Ik kon gemakkelijk reizen in mijn innerlijke landschap en ‘opstijgen’ voor spirituele ervaringen. Toch bleef ik zoekende en verlangen naar huis. Zonder te weten wat ik zocht bewoog ik uiteindelijk ‘als vanzelf’ naar de Vallei om via het lichaam te werken. Om echt contact te maken met mijn lichaam, mijn lichaam te gaan bewonen. Ik hield mezelf schuil in mijn hart, m’n hoofd wilde ook graag mijn aandacht stelen, maar het pad van Vallei heeft me doen zakken en via het seksuele centrum in verbinding gebracht met mijn bron en het dragende van de aarde. Ik heb geleerd om mijn blik niet langer vanuit heimwee alleen maar omhoog te werpen, maar om ook contact te maken met de grond onder mij. Ik ben durven landen, in mezelf en hier op aarde. En vanuit die acceptatie ben ik de vreugde van het leven gaan zien. Wat een schoonheid lag er verscholen op diezelfde ‘zware’ aarde.
En in al die intensiteit, door al mijn subtiele voelen, ben ik soms nog steeds bang voor overspoeling. Maar ik sta met mijn voeten op de Aarde, met mijn wortels in de voedende kracht. Ik ben hier, aanwezig met alles, thuis in mezelf, ik ben veilig. Geankerd, tussen Hemel en Aarde, verbonden met zowel het licht als het licht-loze.
Mijn missie gaat over omarmen. Zo ook het omarmen van deze beide krachten. Het omarmen van de mannelijke kracht en de vrouwelijke kracht. Ik voel mij verbonden met de tijd dat de vrouwelijke energie meer en meer ingebracht mag worden, waar het over verfijning mag gaan, over de binnenwereld die ik zo rijkelijk beleef. Dat gaat hand in hand met de missie van Vallei om de vrouwelijke orgastische kracht van Moeder Aarde in veiligheid en neutraliteit de wereld in te brengen. Maar ook de mannelijke kracht mag in het juiste licht gezet worden. Ik heb geleerd hoe beide krachten te omarmen, beide energieën in mijzelf samen te brengen, om iets nieuws geboren te laten worden; pure liefdevolle aanwezigheid.
Transformatieseksualiteit* maakt mij meer en meer een ‘vol mens’. De leegte en de eenzaamheid vervagen en dat maakt dat ik steeds minder wil vluchten ‘op zoek naar’. Ik hoef nergens heen en toch ben ik op weg. Ik beweeg vanuit pure levenslust. Ik train Vallei om over te mogen stromen, energie over te hebben, voor alles wat zich aandient, licht of zwaar. En met de toekomst in mijn rug laat ik het leven door me heen komen.
In de stroom van het leven. Ik heb Ja gezegd, geen protest meer. En dat betekent heel vaak niks willen ‘fixen’, maar ‘aanwezig zijn met’. En daarin ontspannen. En dat dat niet zo gemakkelijk is, dat weet ik, dus ik ben er voor je. Om jou te omarmen in wie je bent én je te leren hoe je zelf alles wat er in jou leeft kunt omarmen.
Ik werk vanuit afstemming en innerlijke wijsheid. Wat ik precies voor je kan betekenen zou ik dus het liefst zoveel mogelijk open laten. Tegelijkertijd heeft de concrete wijsheid van Vallei mij veel gebracht en deze wil ik graag aan je overdragen.
Liefs, Leana
* De Vallei-cursus is in de basis het leren sturen van jouw levenskracht in het innerlijke landschap. Dit noemen we met een mooi woord ‘Transformatieseksualiteit’, waarbij de seksuele energie niet ingezet wordt voor voortplanting maar voor vitalisering en bewustzijnsontwikkeling.